Issue Num 19  (Spring,  2005 )                               Page 9                            ANG TANJAYANON NEWSLETTER




           
Go to

Home

page1

page2

page3

page4

page5

page6

page7

page8

page9

page10

page11

page12

Fiesta Coordinating . . .(cont’d from pg 1)
     …as we celebrate this 20th anniversary, thanks to Lualhati who spoke to her!.”  (Lu Colgrove is the incumbent president of the Association.)   This is a most welcome development indeed,  remarked Sally de la Cruz, a leading member of the Council.  “Oh, I crumple when I think of Bradbury’s huge state-of-the-art kitchen!” swooned Marianne Allera.
       Trivia: In a phone conversation with Marlene, she told me she is personally inviting our Tanjayanon friends coming from out of state to stay at her  Bradbury Estate instead of checking-in at the nearby hotels.   “Brad”, she confided, “since most of the anniversary events will be held at the Tanjay Villa (that’s what Marlene affectionately calls her Bradbury Estate), staying there would give us and our visiting friends more time for each other, talking, eating, singing, laughing, reminiscing, laughing, bonding – and be kids once again.  Wow! “

     So mao na na: all systems go!  The fun-loving Tanjayanons are all set as they excitedly prepare to celebrate a milestone: the glorious three-day 20th Tanjay Fiesta Anniversary Celebration on July 22, 23 and 24, 2005 at the Tanjay Villa and the Pasadena Hilton.  (Schedule of Activities is shown in a separate flyer that comes with this issue.)

Members of the 2005 Fiesta Coordinating Council
Sannie Silva, Armi Gayo, Fern Teves, Quirining Sandiego, Sally de la Cruz, Tita Cusio, Nennette Cusio, Precy Torres, Lualhati Zerna, Marlene Zerna, Nennen Teves, Estela Navarro, Marivic Buquiran, Brendan Silva, Jonathan Sibala, Wences Villaflores,  Jimmy Zerna  and  Braddock Calumpang.
Ato ra ni . . . (Cont’d from page 1)
     Medyo may edad-edad na ni si Larry, apan abtikon pa  kay kuysog mo-tennis.  Widely-travelled, may Italian blood tingali ni siya kay may pagka-dark. Divorciado.  Very financially stable,   mao nga gusto na unta kono siyang mo-settle down. Larry wants to come in December. In fact, he has asked me to inquire on the weekly or monthly rates of the La Residencia because he wants to spend some time in Tanjay.  I’m sure he is curious why some of us are now deciding to come home and retire in Tanjay.  I shall introduce him to some of my friends there so he can also have some company, meet some of our eligible ladies there and, well, find out for himself they are really his type. 
     (Ed’s note: Sus, kini ra ba  gyung mga babaye sa Tanjay, dili masabut: mga pili-an, salaputon, lo-uran,  padili-dili unya mag-marosas basta makasabut na nga na-ay na-ibug  nila!  But on the other hand,  I think  that’s all right. Just act natural, be yourself.  These Tanjayanon  traits are probably what endear you to men.  Besides, mao na’y gina-ingon: segun ra’s gadala!)
o-o-o-o-o

Kurog sa katugnaw . . .

      I want to share some personal experience when we were still young teenagers.
      Everytime mamayle mi sa Tanjay kadlawon na mahuman ang sayaway sa plaza.  Kaniadto wala nay mobiyahe nga jeep o pedicab paglapas sa tungas gabii. Mga alas dos o kaha alas tres na mi mamauli kauban ang akong duha ka ig-agaw nga puros taga-LUCA. Natural wala man mi wheels, Cadilakad ang amo service(lakaw from Plaza to Luca via Tabok). Sa Tabok, wala pa ang Bridge over troubled water kaniadto, bugsay bangka pa lang ang uso. Pero kon kadlawon na,  mas wala nay mamugsay. Nakagarahe na ang mga bangka. How do we cross to arrive  in Luca at around 3:00 a.m.?  Manglangoy mi.  Among hubo-on ang tanang namong mga biste: sinina, sapatos, medias, karsones,                                                                                       
karsonsilyo – tanan!   Unya kay a las 3 man na sa kaadlawon, sus, magkurog gyud intawon mi sa katugnaw.  Pagsugod pa lang ug ta-ak sa tubig, mangurog na mi sa kabugnaw.  Magkurog inawon ang among mga ti-il, ug pa-a.  Unya pa gyud, mokol-kol gyud intawon si Pedro (ha, ha, ha!) sa kabugnaw sa tubig.
     Pero, that was fun, then – an experience of our younger days we will always remember.   Besides, si Pedro,  kung imong pangumustahon, kalo-oy sa Dios, maayo ra man intawon.
                                             Raul TCatacutan
                                             
New York, NY

                                        o-o-o-o-o-o

Si Lito, among silingan
Bay Braddock, I’m sure daghan ikaw ug mga memories sa ato, most of them happy ones.  I know, kay mga gagmay pa mi ni-adto, sikat ka na. Ibug mi kaayo nimo kay very neat ka kaayo ug perme kang gi-alirongan sa mga beautiful girls.  Apan kami nahibalo nga bo-utan ka,  ligdong uyamot, mao nga dili gani ka mohikap kanila.  That is my introduction.      (Ed’s note: Unsa kaha’y tuyo ini!)
Now here’s my “drama in real life.”

     This happened in the 1960,s.  Ang Pasko sa Tanjay magsugod  sa Nobyembre pa.  Nindot paminawon ang hugong sa mga banog-banog nga gipahunaw sa plaza.  At that time, diha pa ang kyosko ug labong ug green kaayo ang mga sagbut sa parke.   Sugod na ang Chraistmas music sa radyo.  Sugod na ang paboto sa libentador (nga gagmay apan kusog). Sugod na ang pangortina sa mga kabalayan.  Sugod na ang panolindaw (Jingle Bells balik-balikon sa mga gagmay’ng bata.).  And most of all, sugod na ang kabugnaw sa panahon sa Pasko. Pagka-anindot ug pagka-malipayon sa  atong kalibutan.   That is another introduction.

(Ed’s note: Lit, makalingaw man diay ka!)

Now the real story: 

   Usa ka buntag human sa 3rd mass adlwang Domingo, akong hisiplatan ang dako kaayong pundok sa ta-i sa karabaw daplin sa dalan atbang sa ka Dr Tiongson.  Ako dayon kining gipa-tarkan ug duha ka libentador ug dayong doslit atol sa pag-pangguwa sa mga tawo sa simbahan.  Dayon mihunat ako aron motago.  Apan , dimalas, kay sa akong pagdalagan, na-slide ako sa  hamog sa bunglayon.   Natumba ako, ug sa akong pagtumba, mao gyud ang pag-boto sa libentador!  Susko intawon, maayo gyud nakong pagka-hamal sa akong nawong, ug naputos ang akong T-Shirt sa ta-i sa karabaw.  Gi-gaba-an ko, gi-mirisi ko, gi-latus pa gyud ko ni Mama. Gipa-adto ko sa river aron maligo. 

(I think my introduction is more beautiful than my story.)

                                                        Lito V. Abejuela
                                                       Tanjay City
o-o-o-o-o
Wala mawala
I just visited www.tanjaycity.org.  Maayo, makahamo-ut. Hibalo ka, sa College of Engineering pa ako sa SU, namyesta kami sa Tanjay (akong uyo-an may tinda sa tiangge).  Bibo kaayo.  May pa-away ug kabayo ug pabuto sa  bomba. . Sa do-ol sa pultahan sa simbahan, may bata nga, tingali  5 o' 6 ka tuig, gahilak.  Duro gud niyang hilak. Tungod tingali sa akong pagkamalo-loy-on, dili pilosopo (taga-Bohol ang akong kaliwat), gido-ol ko siya,  hinay gikutana: "Ngano hilak man ka, 'Dong?  Na-wala ka?" Hingtan-aw ang bata kanako, daw natingala. Gi-usab ko’g kutana: ‘Dong, nawala ka?” 
Milingo ang bata,  “Dili.  Dili.  Si Mommy nawala.”
Haskang katawa nako.  Husto si Boyoyoy. Na-a ra man to-od siya, so si Mommy niya ang nawala.  Bata pa, pilosopo na.!
                                  <jverzusa737@yahoo.com>

Back   | Top   | Next